Hoe mijn verhaal over boterkoek laatst een client hielp om geen eetbui te krijgen.

Laatst zat ik op de fiets naar huis van mijn praktijk. En ik merkte dat ik steeds aan boterkoek moest denken. Boterkoek….dikke sappige boterkoek, waar je op dit moment al van gaat watertanden. Ik kon helemaal mijn tanden voelen die in de boterkoek bijten, en de sensatie van : sappig, romig, vullend, alles vullend - Ik MOEST boterkoek.

Het bleef in mijn hoofd zingen. Ik reed door de stad Haarlem, ik kon overal stoppen. Daar was een bakker.

Ik stopte echter bij de natuurwinkel: laat ik in ieder geval iets kopen met gezonde suikers.

Ik ging in gedachten mijn eigen oefening na: was het lichamelijk? Had ik honger? Was het gedragsmatig? (een bepaalde situatie waarin we automatisch gaan eten bijvoorbeeld). Allebei NEE.

En ineens wist mijn detective de reden van mijn verlangen! Ik was moe, moe, moe, en ik wilde helemaal verdwijnen in de zachte en ook beetje knapperige boterkoek. Mijn hoofd zou uitgaan, mijn gedachten verdwijnen, die zouden alleen nog maar genieten van de boterkoek….En natuurlijk snel omslaan in schuldgevoel en balen van de ‘slechte’ suikers die in mijn lichaam terecht waren gekomen.

Maar nu ik wist hoe het eigenlijk met me was, en wat ik nodig had: wist ik wat me te doen stond.

Ik kocht 1 lekker kokosdingetje bij de natuurwinkel, want ik had behoefte aan een tussendoortje, en thuis zou ik lekker even een Netflix serie gaan kijken, even helemaal uit, Me-time. En ontspannen.

Kijk vandaag eens als jij iets in je mond wilt stoppen, eerst even hoe het eigenlijk met je is.... Hoe is het eigenlijk met je? Hoe vaak vragen we dat wel niet op een dag aan iemand. Aan je collega’s, de mensen met wie je woont, de bakker….Maar hoe vaak vraag je het aan jezelf. Oefening: Hoe is het met je?

Een eetbui kan komen:

A) Door een lichamelijke behoefte: (je hebt te lang niet gegeten of er is iets met je suikerspiegel en/of je eet te veel suiker waardoor je lichamelijk er behoefte aan hebt)

B) Een emotionele behoefte: je hongert naar iets: troost, liefde, veiligheid, voeding, je bent boos (en eet dat weg met chips bijvoorbeeld)

C) Gedragsmatig: je bent gewend om altijd te eten als je vriend weg is, of als je de t.v. aanzet. Je hebt je zelf zo getraind (net als het Pavlov hondje) om dan een eetbui te krijgen. Wat is het bij jou vandaag?

"Er is geen snellere manier om uit een eetbui te komen, dan erachter te komen hoe het met je is, en in staat zijn om dat aan jezelf te geven. Of om er om te vragen aan iemand."

P.s: Vind je het moeilijk om zelf achter de oorzaken van jouw eetprobleem te komen? Blijf je in kringetjes draaien, en krijg je niet de regie. Dan is een intakegesprek misschien een optie voor jou. Je kan hier alvast je intakegesprek boeken.